31/10/13

AID EL KEBIR 2013

                   

 AID EL KEBIR


Por Houssam Akeb Daoud

 AID EL KEBIR


Por Houssam Akeb Daoud

Aid El Kebir, o Aid al – Adha, significa “La Gran Fiesta” y es considerada la celebración más grande del Islam.

Aid El Kebir conmemora la sumisión de Ibrahim ( Abraham ) a la voluntad de Dios, que le ordenó sacrificar a su hijo Ismael  para probar su fe; Ibrahim, que no vacila en sacrificar a su hijo para mostrar su entrega a Dios, es para los musulmanes el modelo perfecto de creyente. Es considerado, también, el primer musulmán y el mensajero de Dios. El mensaje del profeta Muhammad (  Mahoma ) regresa a la tradición de ibrahim y es precisamente por eso que los musulmanes celebran Aid El Kebir.



Aid El Kebir, llamada también “ Fiesta del sacrificio” o “ Fiesta del cordero” porque Dios permitió a Ibrahim que sustituyera a su hijo por un cordero en el ara del sacrificio, marca el fin de la peregrinación, Al Hajj, y se efectúa cada año el 10 del mes de Dhou Al Hajj, que es el último mes del calendario musulmán. Sin embargo, el calendario musulmán no fija de manera precisa los días de celebraciones como el primer día del Ramadán, Aid al- Fitr o Aid al-Adha.

Así, el día  de Aid El Kebir se celebra 70 días después del Ramadán y varía geograficamente dependiendo del momento en que se observa la luna llena en cada lugar. Este año se celebró el 15 de octubre.

Esta fiesta es más que un acontecimiento religioso: es también ocasión para el reencuentro co la familia y allegados  y en ella no se olvida compartir con los pobres, mostrando generosidad. Tampoco se olvida a los antepasados, a los que se les hace una visita en la que los imanes salmodian unas Suras en presencia de la familia.



AMAGÜESTU 2013


AMAGÜESTU 
                                 
Por Darío Alonso Expósito





Yo soy asturiano de nacimiento y gallego de adopción. Me siento asturiano de los pies a la cabeza, ya que he vivido allí dos tercios de mi vida, pero siento algo en mi interior que me dice que soy gallego. En este mes de noviembre o a finales de octubre se celebra en casi todos los rincones del Principado de Asturias, una tradición muy popular, el Amagüestu.

Ésta es una fiesta gastronómica que se celebra todos los años y cuyo inicio se pierde en la noche de los tiempos, cuando las castañas eran el principal nutriente del invierno.

Desde finales de octubre y a principios de noviembre, los asturianos recogen los frutos secos del castaño y las manzanas de los bosques; es así como se prepara esta fiesta que es una de las más populares en Asturias.

Como tradición propia de Asturias, la materia prima de esta celebración son "les castañes" que se degustan acompañándolas con sidra dulce fresca no fermentada , por lo que no contiene alcohol,  la llamada "sidra del duernu" o sidra dulce.

Años atrás, este evento se celebraba en el campo con reuniones de grupos de familias y amigos, se divertían con cantares y música. Hoy día, esta fiesta es celebrada en los colegios para enseñar a los niños los juegos de nuestros antepasados , a hacer los cucuruchos para meter les castañes y enseñarles a asarlas.


SAMAÍN 2013

Agora que xa podemos disfrutar de cabazas decoradas e castañas, os alumnos de Antropoloxía de 1º de Bacharelato invítannos a facer un percorrido polas celebracións destas datas: Samaín, Halloween, el Amagüestu, Aid El Kabir ...Sara Casero, Lara García, Elvira Pérez., Darío Alonso e Houssam Akeb Daoud guíannos nesta viaxe polo espacio e o tempo que seguro será de interese para vos.

 


 SAMHAÍN

Por Sara Casero Pérez, Lara García Yáñez e Elvira Pérez Vilela


 Dende hai miles de anos, existen moitas tradicións por todo o mundo que se celebran a finais de Outubro e teñen unha orixe común. Tres tradicións moi importantes que se celebran nestas datas son: O “Samhaín”, o “Halloween” e o “Día dos Mortos”. O Samhaín é unha celebración de orixe celta que o cristianismo converteu no día de “Todos os Santos”. No ano 830 o papa Gregorio IV dedicou unha capilla do Vaticano a “Todos os Santos” o día 1 de novembro, mudando así a festa que se viña celebrando no mes de maio. Según outras fontes, os celtas consideraban o 1 de novembro, como o primeiro día do ano novo celta, porque as follas comezaban a caer, facíase antes da noite e a temperatura baixaba. Eles crían que Muck Olla, o seu deus Sol, estaba perdendo forza porque Samhaín, señor do norte e dos malos espíritos, estabao vencendo. Os celtas observaban uns rituais e facían sacrificios a Samhain. Na víspera de Samhaín aos espíritos permitíaselles regresar aos seus fogares para visitar aos vivos. Para protexerse dos malos espíritos, a xente poñía cabazas diabólicas representando aos seus inimigos, que os ahuyentaban. Sin embargo facíaselles ofrendas de alimentos aos que eles consideraban bos espíritos. Hoxe en día perdeuse gran parte da tradición, debido a que a Igrexa Católica suprimiu as festas paganas.

 En Cedeira seguen celebrando a noite de “Todos os Santos “, de forma que centos de persoas saen á rúa con cabazas taiadas en forma de caveira, cunha vela encendida no seu interior. A festa soe comezar ás cinco da tarde e faise un percorrido polas rúas máis oscuras da vila ao compás da música dun tambor.
 Na Illa de Arousa, os nenos levántanse antes de que saia o sol, e percorren as rúas pedindo diñeiro, laranxas, lápis, bolos de pan e larpeiradas, mentres que en Xil, os habitantes soben ata o cemiterio con velas e dende abaixo pódese observar unha “Santa Compaña”.

 En México o día de Todos os Santos é unha festa esencial no calendario. As procesións de coloridos disfraces, as caveiras, as figuras de miga de pan, son unha mistura de relixión e folclore, Samhain e culto á noite dos pobos nativos.

Noutros lugares, esta festa coñécese con outros nomes, pero o máis coñecido é Halloween. Halloween é unha festa estadounidense na que os nenos disfrázanse e van polas casas pedindo larpeiradas, aínda que os que non teñan, deberían prepárarse, xa que algo horrible acontecerá. Todas as tradicións transformáronse có paso do tempo en simples festas, perdendo o sagrado que posuían orixinalmente. De feito, cando se puxeron en contacto moitas culturas, algúns elementos destas tradicións mudáronse ás outras, substituíndo nalgúns casos elementos propios.

En definitiva, as tradicións cambian có paso do tempo e mestúranse os elementos destas cando as diferentes culturas toman contacto. Agora que xa sabes un pouco máis destas tradicións e deste día, non agardes máis e prepara as larpeiradas, xa que te podes atopar con pequenas bruxas e pequenos diablillos que non te podrán as cousas fáciles…

10/10/13

Outono de libros.Novidades na nosa biblioteca

 “El otoño se acerca con muy poco ruido,
apagadas cigarras, unos grillos apenas
defienden el reducto
de un verano obstinado en perpetuarse…”  
Ángel gonzález
Ten razón o poeta,  este ano o verán  tardou  tanto en chegar que agora non quere marcharse, pero o outono  xa pide paso dourando as follas das árbores, esparcindo  polas corredoiras  as primeiras castañas,  acurtando os días, refrescando as noites,… 
A nós tamén nos costa abandonar as costumes veraniegas, apuramos   estas tardes tan cálidas  nos parques,  nos bancos, nas rúas, na ro, no muri,… E facemos ben, porque en poucas semanas estas súbitas tormentas  vanse converter en  chuvias constantes que nos  obrigarán a pasar máis tempo na casa. Para que se fagan máis levadeiras estas tardes morriñentas aquí tendes unhas recomendacións, así  que deixade un ratiño de whatsappear e empezade por ver unha peli: “Quince años y un día de Gracia Querejeta.  O seu mérito, máis que ser  candidata aos Oscar no apartado de mellor






O
 pelìcula en  fala non inglesa,  é que prantexa  un intercambio de aprendizaxes entre adolescentes e adultos, sen pretender ser aleccionadora.
Para continuar un comic  Emigrantes unha historia contada en imaxes sen unha soa palabra. Fácil de ler difícil de olvidar.
E se queredes un pouco de intriga mesturada coa ironía do autor grego Petros Markaris  collede na Biblio o seu libro El accionista mayoritario. Neste caso   o inspector Jaritos ten que investigar o asalto por un comando terrorista  dun ferry no que casualmente viaxaba a súa filla Katerina .



Por último para os que prefiran o ensaio á novela a nosa recomendación é El libro de la psicología  da Editorial Akal. Un achegamento sinxelo e  interesante a problemas moi cercanos a nós.