O Entroido Galego
O Entroido é unha festa popular que ten a súa orixe como indicación da fin do inverno e o comezo da primavera. Nel conflúen rituais cristiáns e pagans, sendo a época na que se poden romper tódalas normas, cambiar de personalidade ou identidade e ironizar sobre as institucións máis asentadas.
O Entroido é unha das festas máis irreverente do calendario galego.
O Entroido é celebrado dende épocas descoñecidas. Non se sabe con certeza a súa orixe, algúns pensan que vén da tradición celta, outros afirman cós comezos desta festa, pódense atopar na adoración a Baco ou Dionisos.
As orixes das palabras que denominan a esta festa son: o termo "Carne Vale"(é dicir "o adeus á carne"), do que despois derivou a palabra "Carnaval"; ó termo "Introitum"(que significa "a entrada á Coresma") do que vén a palabra "Entroido"ou "Antroido".
Os entroidos máis famosos son os celebrados en Ourense e Lugo. Laza, Verín e Xinzo convértense por uns días nas capitais de Galicia.
Entre os chamados "ritos de grupo" pódense citar:
Os Cigarróns que son personaxes enmascarados e adornados (coma en Verín), as Pantallas que amolan ós viandantes con dúas vexigas cheas de aire (moi común no Entroido de Xinzo da Limia).
Os Peliqueiros (coma en Laza), personaxes que se distinguen pola súa animalización: non falan, levan chocas coma os animais, zorregan á xente e levántanlle a saia ás mulleres, animais como pode ser unha vaca, o burro ou o galo, xa sexa reais ou simulados simbolizan o Entroido en si e interveñen na festa, ben para ser burlados e escarmentados, ben para actuar activamente facendo falcatruadas
O Entroido é unha festa popular que ten a súa orixe como indicación da fin do inverno e o comezo da primavera. Nel conflúen rituais cristiáns e pagans, sendo a época na que se poden romper tódalas normas, cambiar de personalidade ou identidade e ironizar sobre as institucións máis asentadas.
O Entroido é unha das festas máis irreverente do calendario galego.
O Entroido é celebrado dende épocas descoñecidas. Non se sabe con certeza a súa orixe, algúns pensan que vén da tradición celta, outros afirman cós comezos desta festa, pódense atopar na adoración a Baco ou Dionisos.
As orixes das palabras que denominan a esta festa son: o termo "Carne Vale"(é dicir "o adeus á carne"), do que despois derivou a palabra "Carnaval"; ó termo "Introitum"(que significa "a entrada á Coresma") do que vén a palabra "Entroido"ou "Antroido".
Os entroidos máis famosos son os celebrados en Ourense e Lugo. Laza, Verín e Xinzo convértense por uns días nas capitais de Galicia.
Entre os chamados "ritos de grupo" pódense citar:
Os Cigarróns que son personaxes enmascarados e adornados (coma en Verín), as Pantallas que amolan ós viandantes con dúas vexigas cheas de aire (moi común no Entroido de Xinzo da Limia).
Os Peliqueiros (coma en Laza), personaxes que se distinguen pola súa animalización: non falan, levan chocas coma os animais, zorregan á xente e levántanlle a saia ás mulleres, animais como pode ser unha vaca, o burro ou o galo, xa sexa reais ou simulados simbolizan o Entroido en si e interveñen na festa, ben para ser burlados e escarmentados, ben para actuar activamente facendo falcatruadas
. Os festexos máis importantes son:
Domingo Fareleiro ou Borrallento: coincide co domingo de septuaxésima, e nesta da é costume que os veciños se manchen uns ós outros con borralla ou farelo, a fariña de peor calidade.
Xoves de Compadres: neste día realízase unha tradicional pelexa entre sexos. As mozas fabrican un boneco ou varios bonecos que representan os homes e tentan queimalo, mentres os mozos loitan por llo roubar.
Domingo Corredoiro ou Oleiro: nesta data realízanse celebracións moi diferentes segundo os lugares. Tradicionalmente era cando se facía a corrida do do galo, en Laza lánzanse formigas enriba da xente e faise a farrapada, loita con farrapos enchoupados en lama ou esterco. Na Praza Maior de Xinzo celébrase o xogo das olas, en que os participantes se pasan olas de barro, e a aquel que lle rompa debe pagar unha rolda.
Xoves de Comadres: ó reves do de Compadres, son os homes os que fan un ou varios bonecos con feitura de muller e son estas quen loitan por llelo sacar.
Santo Entroido
Domingo de Entroido
Luns de Entroido
Martes de Entroido: en moitos lugares celébranse os Testamentos do Entroido e entérrase a representación da festa.
Domingo de Piñata
¡¡¡Tempo para a diversión e para o bo xantar... nestas festas non pode faltar o lacón con grelos, a androlla, as chulas, as orellas ou as filloas!!!
Domingo Fareleiro ou Borrallento: coincide co domingo de septuaxésima, e nesta da é costume que os veciños se manchen uns ós outros con borralla ou farelo, a fariña de peor calidade.
Xoves de Compadres: neste día realízase unha tradicional pelexa entre sexos. As mozas fabrican un boneco ou varios bonecos que representan os homes e tentan queimalo, mentres os mozos loitan por llo roubar.
Domingo Corredoiro ou Oleiro: nesta data realízanse celebracións moi diferentes segundo os lugares. Tradicionalmente era cando se facía a corrida do do galo, en Laza lánzanse formigas enriba da xente e faise a farrapada, loita con farrapos enchoupados en lama ou esterco. Na Praza Maior de Xinzo celébrase o xogo das olas, en que os participantes se pasan olas de barro, e a aquel que lle rompa debe pagar unha rolda.
Xoves de Comadres: ó reves do de Compadres, son os homes os que fan un ou varios bonecos con feitura de muller e son estas quen loitan por llelo sacar.
Santo Entroido
Domingo de Entroido
Luns de Entroido
Martes de Entroido: en moitos lugares celébranse os Testamentos do Entroido e entérrase a representación da festa.
Domingo de Piñata
¡¡¡Tempo para a diversión e para o bo xantar... nestas festas non pode faltar o lacón con grelos, a androlla, as chulas, as orellas ou as filloas!!!
No hay comentarios:
Publicar un comentario