"A charla de Pillado pareceume moi interesante, sobre todo que falara da visión da muller, creo que é algo sobre o que deberiamos reflexionar cada un de nós, e cuestionarnos se as cousas sempre son o que parecen. Moitos quedamos sorprendidos ó ver que escritores coñecidos pensaban iso, e que claro, moitas veces hai mais descoñecido que coñecido. Bueno, para despedirme, copio este poema de Rosalia de Castro pertencente o libro Follas Novas, que penso que reflexa a súa situación :
-Diréivos tan só que os meus cantares,
así sán en confuso da alma miña,
como sai das profundas carballeiras,ó comenzar do día,
rumor que que non se sabe si é rebuldar das brisas,
si son beixos das frores, si agrestes, misteriosas armonías
que neste mundo triste o camiño do ceo buscan perdidas."
(Luciana Galarza de 1º B deixounos este comentario)
No hay comentarios:
Publicar un comentario